ایمپلنت دندان یکی از جدیدترین و پرکاربردترین روش های زیباسازی مربوط به دهان و دندان است. افرادی که تحت شرایط و یا اتفاق خاصی، یک یا چند دندان خود را از دست داده اند، می توانند با استفاده از عمل ایمپلنت دندان، به جای دندان های از دست رفته خود دندان های جدید بکارند.
از آنجایی که این تکنیک به عنوان یک روش دائمی شناخته می شود، طرفداران بسیاری را در میان افراد جامعه پیدا کرده است. کاشت دندان یا همان ایمپلنت، روشی است که به تازگی جایگزین ساخت دندان مصنوعی شده است و معایب مربوط به استفاده از دندان مصنوعی را ندارد. امروزه این تکنیک در بسیاری از نقاط کشور توسط دندانپزشکان متخصص انجام می شود.
دندان های کاشته شده در عمل ایمپلنت دندان اصفهان، کاملا شبیه به دندان طبیعی هستند. این ایمپلنت های دندانی در شرایط مناسب استخوان فک و لثه، به طور دائمی در جای خود باقی می مانند و نیازی نیست که از جای خود خارج شوند. در جراحی ایمپلنت، دندان هایی که کاشته می شوند به اندازه ای راحت و کاربردی هستند که فرد تفاوت آن ها را با دندان های طبیعی خود حس نخواهد کرد. از این رو، استفاده از روش ایمپلنت به عنوان بهترین روش برای جایگزین کردن دندان های از دست رفته شناخته می شود.
لازم به ذکر است که کاشت دندان در این تکنیک، کاملا تخصصی است و به دستان ماهر و با تجربه یک دندانپزشک متخصص نیازمند است. اگر تمایل دارید که در مورد ایمپلنت دندان، روش های مربوط به آن، انواع ایمپلنت، سن مناسب برای انجام عمل ایمپلنت و همچنین مزایا و معایب این تکنیک اطلاعات بیشتری به دست آورید، تنها کافی است که در ادامه این مطلب با ما همراه باشید.
جهت دریافت قیمت ایمپلنت در اصفهان و یا رزرو نوبت معاینه رایگان با ما تماس بگیرید
کاشت دندان یا ایمپلنت دندان چیست؟
در پاسخ به این سوال باید گفت که در واقع ایمپلنت نام یک قطعه است که برای جایگزین کردن دندان های از دست رفته استفاده می شود. روش ایمپلنت یک تکنیک است که با استفاده از آن، یک پایه قوی در استخوان فک ایجاد می شود و سپس یک روکش مشابه با دندان بر روی آن قرار می گیرد.
از جمله مهم ترین ویژگی های ایمپلنت دندان نسبت به سایر روش های جایگزینی دندان، پایه قوی آن است که در استخوان فک ایجاد می شود و استحکام بالایی دارد؛ از این رو، در مقابل ضربه و یا فشار دوام بسیار بیشتری دارد و معمولا برای پایه آن مشکلی ایجاد نخواهد شد.
اجزای ایمپلنت دندان
- فیکسچر:
ایمپلنت در واقع قطعه ای است که از اجزای کوچک تری تشکیل شده که هر کدام از این اجزا، نقش مهمی را ایفا می کنند و نصب صحیح و مناسب آن ها در کنار یکدیگر از اهمیت بالایی برخوردار است. اولین بخش ایمپلنت دندان که نصب می شود، پایه ایمپلنت است که به آن فیکسچر نیز گفته می شود.
فیکسچر یک قطعه پیچ مانند است که با استفاده از ابزار مخصوص ایمپلنت، در داخل استخوان فک فرو می رود و به عنوان ریشه دندانی که قرار است جایگزین شود عمل می کند. فرو رفتن پایه ایمپلنت در استخوان فک و جوش خوردن به آن، یک پایه بسیار محکم را ایجاد می کند که به راحتی دندان را در جای خود نگه می دارد. این قطعه از نظر ابعادی نسبت به دیگر اجزای ایمپلنت دندان بزرگ تر است و نحوه جایگیری آن در فک بسیار مهم و تعیین کننده است.
- اباتمنت:
قطعه بعدی ایمپلنت دندان، اباتمنت است که بر روی پایه ایمپلنت قرار می گیرد. این قطعه از یک سمت به فیکسچر متصل می شود و ممکن است از جنس های مختلفی ساخته شده باشد. اباتمنت معمولا از فلز تیتانیوم ساخته می شود که هیچگونه واکنش پذیری در مقابل بدن انسان ندارد.
در برخی از موارد، قطعه اباتمنت ممکن است از طلا نیز ساخته شود؛ زیرا واکنش پذیری طلا در فرایند های زیستی صفر است و هیچگاه فرسوده نخواهد شد. این قطعه به عنوان یک واسطه بین پایه ایمپلنت یا فیکسچر و روکش عمل می کند و این دو قطعه را به هم متصل می کند.
- روکش:
همانطور که به آن اشاره شد، روکش قطعه بعدی ایمپلنت دندان است که سطح دندان کاشته شده به حساب می آید و رنگ آن مشابه دیگر دندان های موجود در فک است. با سوار شدن روکش بر روی اباتمنت، ساختار ایمپلنت دندان کامل می شود.
در چه مواردی کاشت دندان (ایمپلنت) انجام می شود؟
در برخی موارد، ممکن است که برخی از دندان ها به دلیل عوامل ژنتیکی رشد نکنند. ایمپلنت دندان برای جایگزین کردن این دندان ها روش مناسبی است. همچنین افرادی که به علت از دست دادن برخی از دندان های خود زیبایی خود را از دست داده اند، می توانند با استفاده از روش ایمپلنت دندان و کاشت دندان، زیبایی را به لبخند خود برگردانند. ممکن است تعداد دندان های از دست رفته بسیار بیشتر باشد و حتی در عمل غذا خوردن فرد مشکل ایجاد کند. در چنین حالتی، می توان از روش کاشت دندان استفاده کرد تا فرد بتواند دوباره به شکل مناسب غذا بخورد.
عوامل گوناگونی برای از دست رفتن دندان ها وجود دارد. به عنوان مثال، در صورتی که دندان ها به علت ضربه خوردن شدید فک از دست رفته باشند، با استفاده از تکنیک ایمپلنت، دندان هایی کاشته می شوند که بیشترین شباهت را به دندان های طبیعی دارند و در مقابل معایب مربوط به تکنیک های دیگر برای پر کردن جای دندان های دیگر را ندارند.
ایمپلنت برای چه کسانی مناسب نیست؟
از آنجایی که در روش ایمپلنت، قرار است که پایه ایمپلنت به عنوان یک پایه خارجی که انعطاف کافی ندارد وارد لثه و استخوان فک شود، اگر افراد به سن کافی نرسیده باشند، ممکن است در طی رشد استخوان فک دندان کاشته شده در جای خود محکم نباشد. در چنین حالتی، ایمپلنت دندان برای فرد مناسب نخواهد بود.
کاشت دندان برای برخی از بیماری های مربوط به دهان و لثه مناسب نیست. به طور کلی، فرد باید تمام شرایط را برای انجام ایمپلنت دندان داشته باشد و در غیر این صورت انجام ایمپلنت و کاشت دندان به هیچ عنوان توصیه نمی شود.
افرادی که سابقه اعتیاد دارند معمولا نمی توانند عمل کاشت دندان را انجام دهند، زیرا ساختار لثه و سختی استخوان فک در این افراد تغییر می کند و دیگر گزینه مناسبی برای انجام ایمپلنت دندان نیستند.
بیماری پوکی استخوان، از جمله بیماری هایی است که سبب می شود کاشت دندان به صورت موفق انجام نشود. در نتیجه، افرادی که پوکی استخوان هستند به این علت که استخوان فک آن ها حفره های زیادی دارد نباید عمل کاشت دندان انجام دهند.
همچنین کاشت دندان برای کسانی که از دارو های بیس فسفونات دار استفاده می کنند مناسب نیست.
کاشت ایمپلنت جلوی چه مشکلات دندانی را می گیرد؟
معمولا یکی از مشکلاتی که ممکن است هنگام نبود برخی از دندان ها ایجاد شود، مشکل در تکلم و سخن گفتن فرد است. با کاشت دندان های از دست رفته، واج هایی که با استفاده از دندان ها ایجاد می شوند به بهترین شکل گفته می شوند. لازم به ذکر است که روکش ایمپلنت، مقاومت بسیار بالایی در برابر پوسیدگی دارد و احتمال ایجاد پوسیدگی در دهان را کاهش می دهد. با کاشت دندان احتمال بروز بیماری های التهابی نیز کاهش پیدا می کند. بیماری های پریودنتال، از جمله بیماری های عفونی هستند که در لثه ایجاد می شوند.
مراحل کاشت ایمپلنت دندان
در مرحله ابتدایی که در تمام روش های انجام کاشت دندان مشترک است، مجموعه آزمایشاتی توسط دندانپزشک روی دهان و دندان های فرد مراجعه کننده انجام می شود. در این آزمایش ها مشخص می شود که شخص مراجعه کننده آماده انجام تکنیک ایمپلنت دندان است یا اینکه نمی تواند این عمل را انجام دهد.
در این مجموعه آزمایش ها، سلامت دندان های اطراف ناحیه ای که ایمپلنت در آن جا انجام می شود، مورد بررسی قرار می گیرد. سپس سلامت لثه و همچنین میزان آمادگی استخوان فک برای انجام عمل کاشت دندان مورد بررسی قرار می گیرد. برای انجام دادن این سری آزمایشات، از روش های گوناگونی از جمله معاینه مستقیم و عکسبرداری استفاده می شود. در صورتی که آزمایشات نشان دهند که کاشت دندان برای مراجعه کننده مناسب نیست، عمل ایمپلنت انجام نخواهد شد.
اگر در مرحله اول انجام ایمپلنت دندان که آزمایش های مربوط به آن است، تشخیص داده شود که فرد آماده انجام عمل کاشت دندان است، دندانپزشک آماده انجام مراحل بعدی ایمپلنت می شود. مرحله بعد، وارد کردن پایه ایمپلنت در استخوان فک است. برای انجام این کار، دندانپزشک با استفاده از ابزار مخصوص پایه ایمپلنت را که به شکل پیچ طراحی شده است به محلی که از قبل در استخوان فک تعیین کرده است، وارد می کند.
در مرحله بعدی، باید اباتمنت روی پایه ایمپلنت قرار بگیرد تا بتوان روکش را به سادگی متصل کرد. پس از اتصال صحیح اباتمنت، در مرحله بعد روکش بر روی اباتمنت قرار می گیرد. لازم به ذکر است که این مراحل در روش های مختلفی می توانند روی شخص مراجعه کننده انجام شوند. در ادامه، به معرفی رایج ترین روش های انجام ایمپلنت دندان و شرایط انجام آن ها اشاره می کنیم.
روش های کاشت ایمپلنت دندان
دندانپزشکان متخصص معمولا با سه روش نسبت به کاشت ایمپلنت دندان اقدام می کنند. در ادامه به ارائه توضیحاتی درمورد هریک خواهیم پرداخت.
۱) ایمپلنت دو مرحله ای:
روش اول که به عنوان رایج ترین روش کاشت دندان شناخته می شود، ایمپلنت دندان دو مرحله ای است. در مرحله اول، پایه ایمپلنت با دقت تمام در محلی که از قبل مشخص شده است پیچ می شود و به داخل استخوان فک نفوذ می کند. سپس، بلافاصله روی لثه بخیه زده می شود تا زخم ایجاد شده بهبود یابد. پس از آن، نیاز است که استخوان فک به خوبی بر روی پایه ایمپلنت وارد شده جوش بخورد.
برای جوش خوردن استخوان فک، نیاز است که مدت زمانی سپری شود. به طور تقریبی ۲ الی ۳ ماه زمان نیاز است تا پایه ایمپلنت در استخوان فک به شکل محکمی متصل شود. در مرحله دوم، با ایجاد یک بریدگی در لثه بالای پایه ایمپلنت، یک قطعه به نام هیلینگ کپ بر روی آن قرار می گیرد. هیلینگ کپ قطعه ای است که به شکل موقت بر روی پایه ایمپلنت قرار می گیرد و سبب رشد هدایت شده لثه در اطراف خود می شود. پس از گذشت ۲ هفته، هیلینگ کپ برداشته می شود. سپس اباتمنت بر روی پایه یا همان فیکسچر قرار می گیرد. در نهایت، بلافاصله پس از اتصال اباتمنت قطعه روکش نیز قرار داده می شود.
۲) ایمپلنت دو مرحله ای:
روش دیگری که برای کاشت ایمپلنت دندان توسط دندانپزشکان انجام می شود، ایمپلنت دندان تک مرحله ای است. در این روش، پس از اینکه فیکسچر یا پایه ایمپلنت درون استخوان فک جایگیری کرد، بلافاصله هیلینگ کپ نیز روی آن نصب می شود تا لثه به شکل هدایت شده به رشد و بهبود ادامه دهد.
لازم به ذکر است که برای انجام این روش، لثه فرد مراجعه کننده باید آمادگی کافی را داشته باشد و سرعت ترمیم بالایی داشته باشد. پس از گذشت ۲ الی ۳ ماه بعد نصب پایه ایمپلنت و هیلینگ کپ، فرد به مطب دندانپزشک مراجعه می کند تا هیلینگ کپ برداشته شود. سپس اباتمنت در جای خود قرار می گیرد. در نهایت، روکش دندان کاشته شده که از قبل قالب گیری شده است، روی اباتمنت قرار می گیرد و ساختار دندان کاشته شده کامل می شود.
۳) ایمپلنت فوری:
روش بعدی که از آن برای کاشت ایمپلنت دندان در سریع ترین زمان ممکن استفاده می شود، ایمپلنت دندان یک روزه است. البته باید به این نکته نیز اشاره کرد که برای انجام این روش، لثه فرد مراجعه کننده باید آمادگی بالایی داشته باشد. ایمپلنت یک روزه در شرایطی انجام می شود که دندانپزشک بلافاصله بخواهد پس از کشیدن یک دندان، پایه ایمپلنت را به جای آن وارد استخوان فک کند.
در چنین حالتی، تمام مراحل به شکل کامل در همان روز انجام می شوند، اما یک روکش موقت بر روی دندان قرار می گیرد. پس از گذشت ۲ الی ۳ ماه، فرد باید دوباره به مطب دندانپزشکی مراجعه کند تا شخص دندانپزشک، پروتز موقتی را از روی ایمپلنت جدا کند و روکش اصلی را روی آن قرار دهد.
برای کاشت ایمپلنت دندانی به چند جلسه درمانی نیاز است؟
بسته به روشی که دندانپزشک برای انجام ایمپلنت دندان انتخاب می کند، ممکن است که تعداد جلسات درمانی متغیر باشد. اولین جلسه درمانی، برای انجام آزمایشاتی است که نشان می دهد مراجعه کننده آمادگی لازم برای انجام ایمپلنت دندان را دارد یا خیر. در این دسته معاینات و آزمایش ها، تعیین می شود که کدام یک از روش های کاشت دندان برای مراجعه کننده مناسب تر است.
در روش ایمپلنت دندان دو مرحله ای، نیاز است که فرد ۳ جلسه علاوه بر جلسه اول به مطب دندانپزشکی مراجعه کند. اگر روش انتخاب شده توسط دندانپزشک ایمپلنت تک مرحله ای باشد، ۲ جلسه دیگر به غیر از جلسه معاینه مورد نیاز است. در روش ایمپلنت دندان یک روزه نیز مانند روش تک مرحله ای، نیاز است که فرد ۲ جلسه به مطب دندانپزشک مراجعه کند.
البته لازم به ذکر است که پس از انجام یک جلسه از روش ایمپلنت یک روزه، دندان کاشته شده شکل کامل خود را دارد و تنها برای نصب روکش اصلی و دائمی، نیاز است که فرد یک بار دیگر به مطب مراجعه کند.
چه زمانی پیوند استخوان مورد نیاز است؟
در شرایط عادی، هنگام انجام عمل کاشت و ایمپلنت دندان، نیازی به پیوند دادن استخوان نیست. پایه ایمپلنت به داخل استخوان فک نفوذ می کند و در صورت استحکام و تراکم کافی استخوان فک، به راحتی به آن جوش می خورد. اما در صورتی که بافت استخوانی موجود در فک از تراکم کافی برخوردار نباشد، نیاز است که پیوند استخوان صورت بگیرد.
پیوند استخوان، سبب می شود که در محل وارد شدن پایه ایمپلنت به استخوان فک، استحکام کافی برای جوش خوردن استخوان به پایه وجود داشته باشد. برای انجام عمل پیوند استخوان، تنها کافی است که دندانپزشک در محل مورد نظر، مقداری پودر استخوان بریزد تا تراکم استخوانی مورد نیاز تامین شود.
فاصله زمانی بین کشیدن دندان و کاشت ایمپلنت
معمولا عمل کاشت دندان پس از کشیدن دندان هایی که مشکل دارند انجام می شود. اما سوالی که پیش می آید این است که چه مدت پس از کشیدن دندان می توان کاشت ایمپلنت را انجام داد؟ نکته جالب در مورد کاشت دندان پس از کشیدن دندان قبلی، این است که می توان عمل کاشت دندان را در دوره های مختلفی انجام داد.
البته اگر از کشیدن دندان مدت زمان بسیار زیادی گذشته باشد، دندان های مجاور آن به سمت فضای خالی کشیده می شوند و عمل ایمپلنت و کاشت دندان در چنین شرایطی مناسب نیست. بطور کلی ۴ دوره زمانی متفاوت برای ایمپلنت پس از کشیدن دندان وجود دارد که در ادامه مطلب، این دوره های زمانی را تعریف و بررسی خواهیم کرد.
- دوره اول، کاشت ایمپلنت دندان فوری است. همانطور که از نام این دوره زمانی مشخص است، می توان پس از کشیدن دندان، فرایند کاشت دندان را همان موقع انجام داد. مراجعه کنندگان در صورتی که لثه آن ها پس از کشیدن دندان به خوبی بهبود پیدا کرده باشد، می توانند پس از ۱ الی ۲ ماه نسبت به انجام عمل ایمپلنت دندان اقدام کنند. این دوره، سریع ترین دوره ممکن است و نمی توان زودتر از آن نسبت به کاشت دندان اقدام کرد.
- دوره دوم برای کاشت ایمپلنت، کاشت ایمپلنت دندان استاندارد است. اگر به نام این دوره توجه کنید، متوجه می شوید که رایج ترین دوره برای انجام کاشت دندان که توسط دندانپزشکان توصیه می شود، دوره استاندارد است. دوره ایمپلنت استاندارد در ۲ الی ۴ ماه پس از کشیدن دندان انجام می شود. پس از گذشت این مدت زمان از کشیده شدن دندان، نه تنها لثه به طور کامل بهبود یافته است، بلکه استخوان فک نیز ترمیم شده است.
- دوره سوم ایمپلنت پس از کشیدن دندان، کاشت ایمپلنت تاخیری است. اگر فردی که می خواهد ایمپلنت دندان انجام دهد ۴ ماه بعد از کشیدن دندان به مطب دندانپزشک مراجعه کند، در دوره ایمپلنت تاخیری قرار دارد. در این دوره، ترمیم استخوان فک کامل شده است. اما اگر در محل اجرای ایمپلنت دندان بیماری ایجاد شده باشد، ابتدا باید معاینات لازم توسط دندانپزشک انجام شود و سپس نسبت به انجام عمل کاشت دندان اقدام کرد.
- دوره چهارم و آخر که می توانید پس از کشیدن دندان فرایند ایمپلنت را در آن انجام دهید، دوره کاشت ایمپلنت با تاخیر بسیار زیاد است. اگر یک سال یا بیشتر از زمان کشیدن دندان مراجعه کننده گذشته باشد، ایمپلنت دندان در دوره تاخیر بسیار زیاد قرار گرفته است. در چنین حالتی، دندانپزشک ابتدا باید معایناتی را انجام دهد تا از تراکم کافی استخوان در محل ایمپلنت مطمئن شود. همچنین باید بررسی شود که در طول این مدت، لثه دچار بیماری های پریودنتال شده است یا خیر. در صورتی که مشکلی وجود نداشته باشد، دندانپزشک می تواند مراحل انجام ایمپلنت دندان را آغاز کند. در غیر این صورت، ابتدا باید مشکلات مربوطه برطرف شوند و سپس نسبت به کاشت دندان اقدام کرد.
بهترین زمان کاشت ایمپلنت بعد از کشیدن دندان
بهترین بازه زمانی جهت کاشت ایمپلنت، به توصیه دندانپزشکان حدود ۴ ماه پس از کشیدن دندان می باشد. زیرا دراین زمان بافت لثه و استخوان فک ترمیم پیدا کرده است و پاسخ دهی بهتری نسبت به کاشت ایمپلنت خواهد داشت.
انواع ایمپلنت دندان
معمولا انواع ایمپلنت های دندان در دو شاخه دسته بندی می شوند: ۱- بر اساس نوع پروتز، ۲- براساس تعداد دندان ها. در ادامه هر یک از این دسته بندی ها را توضیح خواهیم داد.
انواع ایمپلنت بر اساس نوع پروتز
در دسته بندی اول، انواع ایمپلنت دندان را بر اساس نوع پروتز یا همان روکش آن دسته بندی می کنند. پروتز مخصوص ایمپلنت دندان، در دو نوع پیچ شونده و سمان شونده وجود دارد.
پروتز یا روکش سمان شونده: این نوع پروتز با استفاده از چسب مخصوص بر روی اباتمنت قرار می گیرد.
پروتز پیچ شونده: این نوع پروتز با استفاده از پیچ بر روی اباتمنت زیرین خود قرار می گیرد.
مقایسه دو نوع پروتز:
پروتز پیچ شونده دارای مزایایی است که سبب می شود استفاده از آن نسبت به پروتز سمان شونده بیشتر باشد.استفاده از چسب برای اتصال پروتز سمان کننده، از طرفی ممکن است باعث ایجاد التهاب در لثه شود و از سوی دیگر جداسازی پروتز از اباتمنت را بسیار سخت می کند. پروتز پیچ شونده این مشکلات را ندارد و در صورت نیاز به راحتی از سطح اباتمنت جدا می شود.
انواع ایمپلنت بر اساس تعداد دندان
ایمپلنت دندان بر اساس تعداد دندان ها نیز انواع گوناگونی دارد که در ادامه به بررسی هر یک خواهیم پرداخت.
ایمپلنت یک دندان:
این نوع ایمپلنت که از رایج ترین انواع آن می باشد، برای کاشتن تنها یک دندان مورد استفاده قرار می گیرد. لازم به ذکر است که این نوع از ایمپلنت در گذشته معمولا با استفاده از روش بریج قرار می گرفت. امروزه تکنیک بریج دیگر کاربردی برای جاگذاری ایمپلنت یک دندان ندارد، زیرا برای انجام آن نیاز است که دندان های مجاور محل کاشت دندان تراش داده شوند.
ایمپلنت کامل دهانی:
نوع دیگر ایمپلنت دندان، ایمپلنت کامل دهانی است. این نوع از کاشت دندان، تنها در صورتی انجام می شود که کل دندان های موجود در دندان از بین رفته باشند. این نوع از ایمپلنت به این صورت انجام می شود که، چندین پایه ایمپلنت در هر لثه کار گذاشته می شوند و پس از اینکه با استخوان فک جوش خوردند، روکش هایی که به یکدیگر متصل هستند بر روی آن ها قرار می گیرند تا ساختار ایمپلنت کامل دهانی ایجاد شود. با انجام این ایمپلنت برای افرادی که تقریبا تمام دندان های خود را از دست داده اند، صرفه جویی قابل توجهی در زمان خواهد شد.
ایمپلنت چند دندان مجاور:
ایمپلنت چند دندان مجاور، یکی دیگر از انواع ایمپلنت است که در آن چندین دندان که در کنار یکدیگر قرار گرفته اند، با استفاده از روکش های مشترک جانشین می شوند. البته لازم به ذکر است که در این نوع از ایمپلنت می توان برای هر دندان پایه ای جداگانه در نظر گرفت، اما پایه مشترک نیز گزینه مناسبی است که سبب کاهش هزینه ها خواهد شد.
اوردنچر بر پایه ایمپلنت:
این نوع ایمپلنت برای کاشت تمام دندان های موجود در یک لثه انجام می شود. در این نوع از کاشت دندان، تعدادی پایه ایمپلنت در لثه قرار می گیرند. سپس یک پروتز کامل از دندان های یک ردیف از لثه به همراه گیره هایی که روی پایه های ایمپلنت قرار می گیرند، به ساختار اضافه می شوند تا ایمپلنت کامل شود. این نوع از ایمپلنت، ساده تر از ایمپلنت کامل دهانی است و از اجزای کمتری نسبت به آن تشکیل شده است.
بهترین برند ایمپلنت دندان
شاید برای برخی از افراد سوال پیش بیاید که بهترین برند ایمپلنت دندان چیست؟ چه برندی با کیفیت ترین ایمپلنت دندان را تولید می کند؟ در پاسخ باید گفت که برند های بسیاری در زمینه تولید ایمپلنت دندان فعالیت می کنند. نئودنت، یکی از معروف ترین و با کیفیت ترین این برندها است که ساخت کشور سوئیس است و از بالاترین استانداردهای ایمپلنت جهان برخوردار می باشد.
به طور کلی، کشور سوئیس در زمینه ساخت قطعات ایمپلنت شهرت بسیار بالایی دارد. از برند های دیگر سوئیسی که در زمینه تولید این قطعات فعالیت می کند، اشترومن است. ایمپلنت های کره ای، آلمانی و آمریکایی نیز از کیفیت بسیار بالایی برخوردار هستند. اینترالاک و نوبل بیوکر نیز از برند های محبوب آمریکایی هستند که قطعات ایمپلنت و کاشت دندان را تولید می کنند.
اگر می خواهید عمل کاشت دندان را انجام دهید، باید ایمپلنت دندان خود را از یک برند با کیفیت تهیه کنید. در غیر این صورت، ممکن است که دندان کاشته شده از کیفیت کافی برخوردار نباشد و حتی مشکلاتی را برای شما ایجاد کند. اگر بخواهیم به طور کلی بگوییم بهترین ایمپلنت دندان چیست، نمی توانید دقیقا به یک برند اشاره کنیم. جهت مشاوره بهتر در این زمینه و دریافت معاینه رایگان می توانید با مطب دندانپزشکی دکتر کچوئی و دکتر کامران، بهترین دندانپزشکی اصفهان، در تماس باشید.
شرایط قبل از انجام جراحی ایمپلنت
یکی از موضوعات مهمی که حتما باید در نظر داشته باشید این است که، قبل از اینکه شخص مراجعه کننده بخواهد عمل ایمپلنت و کاشت دندان را انجام دهد، باید شرایط مربوط به انجام آن را داشته باشد. این شرایط عبارتند از:
- اولین شرایطی که معمولا باید قبل از انجام جراحی مورد بررسی قرار گیرد، سلامت لثه است. از آنجایی که دندان کاشته شده تحت جراحی ایمپلنت دندان شباهت بسیار زیادی به دندان طبیعی دارد، برای جایگیری صحیح آن نیاز است که لثه سالم باشد. دندانپزشکان معمولا قبل از انجام ایمپلنت سلامت لثه را از نظر وجود عفونت بررسی می کنند. اگر عفونتی درون لثه ایجاد شده باشد، ابتدا باید از بین برود. همچنین دندانپزشکان باید مقدار بافت لثه را در محل کاشت دندان بررسی کنند. در صورتی که بافت لثه در محل ایمپلنت دندان کافی نباشد، باید فرایند پیوند لثه انجام شود.
- بررسی وضعیت استخوان فک، از موارد دیگری است که باید قبل از انجام جراحی ایمپلنت انجام شود. استخوان فک باید از توده استخوانی و استحکام کافی برخوردار باشد تا پایه ایمپلنت بتواند به بهترین شکل در آن قرار بگیرد. اگر توده استخوانی در محل انجام ایمپلنت و کاشت دندان کافی نباشد، هنگام ورود پایه تیتانیومی ایمپلنت به داخل استخوان، توده استخوانی به اندازه کافی اطراف آن را فرا نمی گیرد و به درستی جوش نمی خورد. در چنین شرایطی، نیاز است که قبل از انجام عمل جراحی ایمپلنت، پیوند استخوانی انجام گیرد تا فشردگی استخوان در ناحیه مورد نظر به اندازه مورد نیاز افزایش پیدا کند.
- دندان های طبیعی دیگری که در مجاورت محل کاشت دندان جدید قرار دارند، باید کاملا سالم باشند. اگر دندان های مجاور خراب و یا پوسیده باشند، ممکن است که عفونت کنند و لثه محل ایمپلنت دندان را نیز آلوده کنند؛ در نتیجه، دندانپزشک ابتدا باید مشکلات مربوط به دندان های مجاور را رفع کند و سپس جراحی ایمپلنت را برای کاشت دندان ها انجام دهد. حتی در برخی از موارد اگر دندان ها سالم باشند، برای جایگیری صحیح ایمپلنت دندان نیاز است که تراش بخورند.
- از موارد دیگری که دندانپزشکان باید قبل از انجام کاشت دندان آن را بررسی کنند، وضعیت قرارگیری سینوس ها است. در برخی از موارد، مانند بیماری ممکن است سینوس ها به اندازه ای بزرگ شده باشند که بافت استخوانی موجود در استخوان فک بالا کاهش پیدا کرده باشد. در چنین حالتی، انجام عمل ایمپلنت ممکن نیست زیرا بافت استخوانی کافی وجود ندارد. برای حل این مشکل، باید عمل لیفت سینوس انجام شود تا فضای کافی برای رشد توده استخوانی ایجاد شود. لازم به ذکر است که سینوس ها در زیر استخوان فک بالا وجود دارند و تنها برای جراحی ایمپلنت در فک بالا نیاز است که مورد بررسی قرار بگیرند.
مراقبت های پس از انجام ایمپلنت دندان چیست؟
مراقبت هایی که پس از انجام عمل ایمپلنت باید انجام شود، از مهم ترین نکات مربوط به ایمپلنت دندان است که به طول عمر آن نیز کمک می کند. در ادامه اشاره ی مختصری به این نکات خواهیم کرد.
- رعایت بهداشت پس از انجام ایمپلنت دندان بسیار مهم است و باید جدی گرفته شود. پس از مصرف هر وعده غذایی، باید دهان و دندان های خود را با استفاده از آب ولرم شستشو دهید. دقت کنید که برای شستشوی دهان و دندان خود به هیچ وجه نباید از مسواک استفاده کنید.
- وعده های غذایی که میل می کنید نباید سفت باشند، زیرا فشار بیش از اندازه می تواند سبب باز شدن بخیه شود.
- استفاده از دهانشویه برای شستشوی دهان و دندان مانعی ندارد و جایگزین مناسبی برای استفاده از مسواک است.
- افرادی که سیگاری هستند و دخانیات مصرف می کنند، باید بعد از انجام عمل از کشیدن سیگار و دخانیات بپرهیزند. دود دخانیات می تواند سبب ایجاد عفونت در محل زخم شود که بسیار خطرناک است.
- در صورتی که لثه در محل ایمپلنت دندان دچار ورم شده است، می توانید از یخ استفاده کنید. مصرف مواد کلسیم دار می تواند در تسریع بهبودی شما در طول درمان و حتی بعد از آن مؤثر باشد.
- کلسیم باعث تراکم توده استخوانی و جوش خوردن سریع تر استخوان فک پس از جراحی ایمپلنت دندان می شود.
- مورد دیگری که باید به آن دقت کنید، این است که در طول فرایند بهبودی به هیچ عنوان نباید فعالیت سنگین داشته باشید. فعالیت های سنگین فرایند بهبودی را کند می کنند و برای بهبود هر چه سریع تر، باید بیشتر استراحت کنید تا بخش جراحی شده ترمیم شود. طبق توصیه دندانپزشکان، پس از انجام عمل ایمپلنت دندان، مراجعه کننده نباید تا ۴۸ ساعت فعالیت سنگین بدنی داشته باشد. در چنین شرایطی وضعیت زخم جراحی سریع تر بهبود پیدا می کند.
مزایا و معایب ایمپلنت دندان
ایمپلنت دندان، به عنوان یکی از بهترین روش ها برای جایگزین کردن دندان های از دست رفته به حساب می آید. مزایای این روش سبب کاربرد گسترده آن شده است و افراد بسیار زیادی تمایل به انجام آن دارند. در مقابل، کاشت دندان معایبی نیز دارد که باعث می شود برخی از افراد از انجام آن صرف نظر کنند. به طور کلی، افرادی که می خواهند عمل ایمپلنت را انجام دهند، باید از مزایا و معایب آن اطلاع کافی کسب کنند. در این صورت، تصمیم گیری برای انجام دادن این جراحی بسیار راحت تر خواهد بود. در ادامه، برخی از مهم ترین مزایا و معایب تکنیک ایمپلنت دندان را معرفی و مورد بررسی قرار می دهیم.
مزایا ایمپلنت دندان
- یکی از مهم ترین مزایای ایمپلنت دندان، شباهت بسیار زیاد آن به دندان های طبیعی است. از این رو، استفاده از روش ایمپلنت یا کاشت دندان زیبایی خیره کننده ای را به لبخند افراد می افزاید.
- ایمپلنت دندان یک پروتز ثابت است، یعنی اینکه مانند دندان مصنوعی یک پروتز متحرک نیست و در جای خود همواره ثابت باقی می ماند.
- مراقبت از ایمپلنت دندان همانند دندان های طبیعی است.
- استحکام بسیار بالای ایمپلنت دندان در برابر ضربه و فشار، سبب کاربرد گسترده آن برای جایگزین کردن دندان ها می شود. این استحکام بالا، به علت جوش خوردن آن به استخوان فک است.
- بسیاری از افراد ایمپلنت دندان را به دوام بسیار طولانی این روش می دانند. می توان گفت که کاشت دندان یا همان ایمپلنت یک روش نسبتا دائمی است. این یعنی پس از کاشت دندان دیگر نیازی نیست که نگران از دست دادن آن باشید. البته لازم به ذکر است که جراحی ایمپلنت باید به شکل اصولی و درست صورت پذیرد. در غیر این صورت ممکن است که ایمپلنت دائمی نباشد و یا به جراحی مجدد نیاز داشته باشد. در صورتی که جنس ایمپلنت تهیه شده نیز باکیفیت باشد، سبب افزایش این طول عمر خواهد شد.
- استفاده از ایمپلنت به هیچ عنوان سبب اذیت شدن نخواهد شد، زیرا اتصال آن به استخوان فک همانند دندان طبیعی است و از این رو شباهت بسیار زیادی با دندان های طبیعی دارد.
معایب ایمپلنت دندان
- یکی از مهم ترین معایب تکنیک ایمپلنت دندان، این است که به تخصص بسیار بالایی نیاز دارد. در صورتی که دندانپزشک مهارت کافی برای کاشت دندان نداشته باشد، ممکن است که به بافت لثه آسیب برسد.
- همانطور که قبل تر اشاره کردیم، ممکن است که سینوس ها در روند جراحی ایمپلنت دندان در فک بالا مشکل ایجاد کنند. در صورتی که جراحی به شکل صحیح انجام نشود، ممکن است که به سینوس ها آسیب وارد شود و سبب ایجاد التهاب و عفونت در این غدد شود.
- برای ایمپلنت دندان، معمولا از فلزی استفاده می کنند که تقریبا هیچگونه واکنشی با سلول های بدن ندارد. اما با این وجود، ممکن است که در برخی از افراد این فلزات سبب ایجاد واکنش های آلرژیک شوند. افرادی که به فلزاتی مانند تیتانیوم حساسیت دارند، اگر عمل ایمپلنت دندان انجام دهند با مشکلات آلرژیک جدی در ناحیه لثه مواجه می شوند.
- ایمپلنت دندان ممکن است دارای عوارض جانبی نیز باشد. به عنوان مثال، ایجاد شدن درد شدید پس از انجام جراحی، خونریزی پس از عمل و تورم در صورت تنها بخشی از عوارض جانبی ایمپلنت دندان هستند که ممکن است برای فرد ایجاد شوند.
- افزایش احتمال ایجاد عفونت، از معایب دیگر ایمپلنت است. زخمی که پس از انجام جراحی کاشت دندان بر جای می ماند، احتمال عفونت به نسبت بالایی دارد. به همین علت فردی که در دوران نقاهت پس از عمل است مجبور است همواره بهداشت دهان را رعایت کند و از مصرف دخانیات جلوگیری کند.
سن مناسب برای انجام ایمپلنت دندان چه سنی است؟
معمولا گفته می شود تا زمانی که استخوان فک در حال رشد باشد، زمان مناسبی برای انجام ایمپلنت دندان نخواهد بود. سن ۱۸ سالگی، سن مناسبی برای انجام ایمپلنت دندان است؛ زیرا در این سن فرایند رشد استخوان فک متوقف شده است و دیگر تغییرات بسیاری در دهان و دندان ها در اثر رشد ایجاد نمی شود.
البته لازم به ذکر است که در برخی از افراد ممکن است رشد استخوان های فک تا مقداری بیش از ۱۸ سالگی ادامه پیدا کند. انجام عمل کاشت دندان یا همان ایمپلنت از سن ۲۰ سالگی به بعد هیچگونه مشکلی را ایجاد نخواهد کرد و روشی مناسب خواهد بود. علت اینکه نمی توان در سنین رشد و کودکی ایمپلنت دندان انجام داد، این است که استخوان فک در حال رشد است و ممکن است پایه ایمپلنت نسبت به ریشه دندان های دیگر کوتاه تر شود. در چنین حالتی، پروتز به سمت داخل لثه می رود.
آیا ایمپلنت دندان مانند دندان طبیعی است؟
یکی از دلایل محبوبیت زیاد ایمپلنت دندان، به علت شباهت بسیار زیادی ست به دندان طبیعی دارد. از یک سو، پایه ایمپلنت در واقع شبیه به ریشه دندان طبیعی است و نقش ریشه را ایفا می کند. از سوی دیگر، روکش قرار داده شده بر روی ایمپلنت، بر اساس رنگ طبیعی دندان فرد در لابراتوار ساخته می شود و کاملا شبیه به مینای دندان ساخته می شود.
ایمپلنت اگر به شکل صحیح انجام شود، به صورت دائمی در جای خود باقی می ماند و از این رو تفاوتی با دندان های طبیعی نخواهد داشت. از سوی دیگر، موارد بهداشتی مربوط به ایمپلنت دندان کاملا مشابه با دندان های طبیعی است. این یعنی نیازی نیست که به طور ویژه نسبت به پاکسازی و نظافت دندان کاشته شده اقدام کنید. ایمپلنت همانند دندان های طبیعی مستحکم است و در جای خود باقی می ماند.
انتخاب بهترین دندانپزشک زیبایی برای ایمپلنت در اصفهان
همانطور که کمی قبل تر به آن اشاره کردیم، ایمپلنت دندان در بسیاری از نقاط ایران انجام می شود و انتخاب بهترین دکتر ایمپلنت کاری دشوار است. ایمپلنت دندان، توسط دندانپزشکان با تجربه و با مهارت بسیار بالا انجام می شود. عمل جراحی ایمپلنت دندان باید به دست متخصصان با تجربه انجام شود. در غیر این صورت، ممکن است که نتیجه ایمپلنت مطلوب نباشد یا مشکلاتی پس از عمل برای فرد ایجاد شود.
اگر به دنبال بهترین دندانپزشکی زیبایی در اصفهان برای کاشت ایمپلنت هستید، ما به شما مطب دکتر مهدی کچوئی و دکتر راضیه کامران را پیشنهاد می کنیم. دکتر مهدی کچوئی و دکتر راضیه کامران به عنوان دندانپزشکان متخصص و به نام در شهر اصفهان، تمام مراحل مربوط به ایمپلنت دندان را به شکل ماهرانه انجام می دهند. مطب دندانپزشکی دکتر مهدی کچوئی و دکتر راضیه کامران، به عنوان یکی از بهترین دندانپزشکی های اصفهان شناخته می شود و سابقه بالایی در زمینه انجام انواع عمل زیبایی دندان، به ویژه عمل ایمپلنت دندان دارد.
سوالات متداول ایمپلنت دندان
مدت لازم برای جوش خوردن ایمپلنت دندان چه مدت است؟
در یکی از مراحل انجام آن نیاز است که در استخوان فک حفره ای ایجاد شود، به همین علت جوش خوردن ایمپلنت مدتی طول می کشد. به طور میانگین مدت زمان جوش خوردن ایمپلنت دندان چیزی بین ۲ الی ۳ ماه است.
طول عمر ایمپلنت دندان چقدر است؟
ایمپلنت دندان، یک روش دائمی به حساب می آید. البته هنگامی ایمپلنت به طور دائمی باقی می ماند که به شکل صحیح و استاندارد انجام شده باشد. در غیر این صورت ممکن است که ایمپلنت لق شود و نیاز به جراحی مجدد باشد. جنس ایمپلنت نیز در مدت زمان عمر آن تاثیر گذار است.
آیا ایمپلنت دندان عوارض دارد؟
یکی از بی خطر ترین روش های جایگزینی دندان های از دست رفته، ایمپلنت دندان است. اما با این وجود، ایمپلنت می تواند عوارض جانبی مانند تورم، خونریزی، ایجاد عفونت و عوارض دیگری داشته باشد.
چه تعداد ایمپلنت برای بازسازی کامل فک پایین با پروتز ثابت نیاز است؟
بسته به روشی که دندانپزشک به کار می برد، از تعداد ایمپلنت های متفاوتی ممکن است برای بازسازی کامل فک پایین استفاده شود. البته لازم به ذکر است که در روش اوردنچر بر پایه ایمپلنت، حدود ۴ پایه ایمپلنت برای بازسازی کامل فک پایین کافی است. در نتیجه، تعداد پایه ایمپلنت به این مورد بستگی دارد که نوع ایمپلنت دندان چیست.
چه تعداد ایمپلنت برای بازسازی کامل فک بالا با پروتز ثابت نیاز است؟
در برخی از روش ها، ممکن است که برای تک تک روکش های دندان، پایه ایمپلنت نصب شود، یا اینکه چندین روکش دندان با یک ایمپلنت مشترک متصل شوند. در این صورت تعداد پایه های ایمپلنت می تواند بسیار متغیر باشد. البته در روش اوردنچر، حدودا ۴ پایه ایمپلنت برای بازسازی کامل فک بالا کفایت می کند. بر اساس اینکه نوع ایمپلنت دندان چیست، تعداد پایه های مورد نیاز برای بازسازی فک بالا مشخص می شود.
