این مطلب در تاریخ 19 شهریور 1401 در ساعت 11:44 ق.ظ بروزرسانی شده است
فضای نگهدارنده دندان کودکان
دندانهای دائمی از دندانهای شیری بزرگتر و تعداد آنها نیز بیشتر است.
دندانهای شیری به صورت طبیعی بهترین عامل برای حفظ فضای مورد نیاز جهت رویش دندانهای دائمی هستند، اما اگر به دلایل مختلف پیش از موعد بیافتد معمولا نیاز است که برای فضای خالی ایجاد شده بین دو دندان از فضای نگهدارنده استفاده شود.
اگر بعد از افتادن دندان شیری فضای خالی ایجاد شده بین دو دندان کناری به درستی حفظ نشود، ممکن است دندانهای دو طرف آن به سمت فضای خالی حرکت کنند که در این صورت فضای کافی برای رویش دندان دائمی وجود ندارد و باعث انحراف و کج شدن دندان دائمی در آینده میشود.
البته همهی کودکانی که دندان شیری خود را زودتر از موعد از دست میدهند لزوما به فضای نگهدارنده نیاز ندارند، برای تشخیص این موضوع باید دندانپزشک معاینات لازم را انجام دهد.
فضای نگهدارنده دندان کودکان یک وسیله مخصوص از جنس فلز (استیل ضد زنگ) یا آکریل ( نوعی پلاستیک) است که توسط دندانپزشک به صورت اختصاصی برای فرد مورد نظر ساخته میشود و به دو دستهی ثابت و متحرک تقسیم میشود که بسته به سن کودک و محل قرار گرفتن فضای نگهدارنده در دهان، ممکن است از نوع ثابت یا متحرک آن استفاده شود.
فضا نگهدار متحرک
فضا نگهدارهای متحرک مانند پلاکهای متحرک ارتودنسی هستند و معمولاً برای ناحیههایی با فشار بالا مانند دندانهای آسیاب عقب دهان توصیه نمیشود زیرا این فضا نگهدارها از آکریلیک ساخته شدهاند و از بلوکهای پلاستیکی برای نگه داشتن فضای خالی بین دندانها استفاده میشود، این دستگاه در کودکان بزرگتر بهتر کار میکند چون میتوانند دستگاه را بعد از غذا خوردن خارج و آن را تمیز کنند و به طور کلی در برابر نگهداری از آن مسئولیت پذیرتر هستند.
فضای نگهدارنده ثابت
این نوع از نگهدارندهها با استفاده از چسبهای مخصوص دندانپزشکی به گونهای به دندان کودک میچسبد که قابلیت جابجایی و در آوردن ندارد، استفاده از نگهدارندههای ثابت برای کودکانی که دندانهای عقبیاشان افتاده است، توصیه میشود.
نگهدارندههای ثابت به دو دسته تقسیم میشوند که بسته به تعداد دندانهایی که افتاده و محل آنها، یکی از آنها را تجویز میکنیم:
فضای نگهدارنده یک طرفه:
این وسیله در جای خالی از دهان قرار میگیرد و به وسیلهی حلقه فلزی به یک یا دو دندان مجاور متصل میشود تا ثابت بمانند.
فضای نگهدارنده روکش و حلقه:
نوعی روکش دندان است که روی دندان سالم کنار فضای خالی قرار میگیرد و یک حلقه دارد که در جای خالی قرار داده میشود.