چه کسانی می توانند ایمپلنت کنند؟ شاید شنیده باشید که بدن انسان می تواند فلز تیتانیوم را مانند بخشی از خود بپذیرد؛ این حقیقت عجیب اما جذاب، پایه اصلی کاشت ایمپلنت در سراسر جهان است. کاشت ایمپلنت دندان در اصفهان می تواند راهکاری ماندگار و ایمن برای دندان های از دست رفته باشد. برای تصمیم درست درباره ایمپلنت دندان هایتان، از تجربه تخصصی دکتر مهدی کچوئی و دکتر راضیه کامران بهره بگیرید. آنها با دانش روز در این زمینه کار می کنند و می توانند راهنمایی های مفیدی در اختیارتان بگذارند.
چه کسانی نمی توانند ایمپلنت کنند؟
- کودکان و نوجوانان: تا زمان تکمیل رشد فک، امکان کاشت وجود ندارد. استخوان فک در سنین پایین حالت پایداری ندارد و بهتر است در اواخر دوران نوجوانی یا اوایل جوانی اقدام شود.
- مصرف کنندگان زیاد سیگار و الکل: سیگار جریان خون را کاهش می دهد و الکل بر لخته شدن خون اثر می‌گذارد. این عوامل می‌توانند روند بهبود را کند کنند و احتمال عفونت را بالا ببرند.
- استخوان فک ضعیف: نیاز است استخوان در اندازه و تراکم کافی باشد. هرگاه پس از کشیدن دندان زمان زیادی گذشته باشد، تحلیل استخوان رخ می‌دهد. اگر تحلیل شدید باشد، نیاز به پیوند استخوان خواهد بود.
- عفونت لثه یا دهان: وجود عفونت درمان نشده مانع کاشت می‌شود. باید پیش از ایمپلنت، مشکل دهان و دندان برطرف شود.
- بیماران قلبی: افرادی که سکته کرده‌اند یا داروهای خاص قلبی می خورند، باید زیر نظر پزشک متخصص تصمیم بگیرند. جراحی می‌تواند بدون قطع طولانی مدت داروهای رقیق کننده خون انجام شود، اما باید شیوه‌ای کم دردسرتر در نظر گرفت.
- شیمی درمانی: داروهایی که سبب افت تراکم استخوان و کاهش قدرت دفاعی بدن می شوند، می توانند فرایند کاشت را مختل کنند. لازم است پیش از اقدام، مشورت تخصصی صورت بگیرد.
- داروهای بیس فسفونات تزریقی با دوز بالا: این داروها ممکن است روند ترمیم استخوان را آهسته کنند و سبب مرگ بافت استخوان شوند. مصرف کوتاه مدت آن معمولاً خطر کمتری دارد.
محدودیت های کاشت ایمپلنت دندان
کاشت ایمپلنت، شیوه ای بلندمدت برای جایگزینی دندانهای از دست رفته است. با این حال، بعضی خطرها و شرایطی وجود دارند که انجام این عمل را سخت می کنند یا به تاخیر می اندازند. عوامل اصلی که مانع انجام ایمپلنت می شوند عبارتند از:
پرتو‌درمانی
کسانی که در ناحیه سر و گردن پرتو می گیرند، گاهی دچار تضعیف استخوان فک می شوند. پزشکان معمولاً پیشنهاد می کنند که مدتی از پایان جلسات پرتو‌درمانی بگذرد تا امکان ارزیابی بهتر وضعیت استخوان فراهم شود.
دیابت کنترل نشده
در دیابتی های شدید، روند التیام زخم ها به کندی پیش می رود. این مشکل شاید باعث عفونت در ناحیه ایمپلنت شود. افرادی که دیابت پایدار ندارند، گاهی مجبورند کاشت را به زمانی موکول کنند که قند خون به سطح ثابتی برسد.
افراد زیر 18 سال
استخوان فک این گروه هنوز در حال رشد است. کاشت ایمپلنت در سنی که فک به تکامل نرسیده، می‌تواند موجب تغییرات ناخواسته در موقعیت ایمپلنت شود. متخصصان مانند دکتر کچوئی و دکتر کامران توصیه می کنند صبر شود تا رشد فک کامل شود.
پوکی استخوان
کاهش تراکم استخوان، احتمال شکست ایمپلنت را بالا می برد. البته راه هایی مانند پیوند استخوان وجود دارد که به کمک آن می توان تراکم استخوان را تقویت کرد. تشخیص دقیق توسط متخصص، تعیین می کند فرد در چه سطحی از این بیماری قرار دارد و آیا می‌تواند ایمپلنت بگذارد یا نه.
زنان باردار
به دلیل استرس، نگرانی های مربوط به عکس های رادیولوژی و استفاده از بعضی داروهای آرام بخش، معمولاً توصیه می شود این عمل تا پس از زایمان به تعویق بیفتد.
بیماری لثه غیر قابل کنترل
لثه های سالم، ستون اصلی نگه داشتن ایمپلنت محسوب می‌شوند. چنانچه لثه دچار التهاب های شدید، آبسه یا عفونت مداوم باشد، باید ابتدا به درمان کامل این مشکلات پرداخته شود تا ایمپلنت دچار دردسر نشود.
افرادی که بیماری خودایمنی یا ضعف سیستم ایمنی دارند
در این وضعیت، خطر عفونت بالاتر می رود و زمان ترمیم طول می کشد. پزشک ممکن است برنامه‌ای ویژه برای داروها و مراقبت پس از عمل توصیه کند یا تصمیم بگیرد عمل را به زمان دیگری موکول نماید.
چه کسانی می توانند ایمپلنت کنند؟
- افرادی که یک یا چند دندان را از دست داده‌اند و می خواهند جای خالی آن را پر کنند.
- کسانی که سلامت عمومی در حد قابل قبولی دارند؛ یعنی مشکل جدی کنترل نشده‌ای مانند دیابت شدید یا بیماری قلبی حاد ندارند.
- اشخاصی که به قدر کافی استخوان فک دارند یا می توانند پیش از کاشت، پیوند استخوان دریافت کنند.
- افرادی که لثه سالم دارند یا می توانند با درمان های دندانپزشکی، عفونت‌ها و التهابات لثه را برطرف کنند.
- آن‌هایی که عادت های روزانه خوبی برای تمیز نگه داشتن دندان ها و دهان دارند (مسواک و نخ دندان به شکل منظم).
- اشخاصی که به سن رشد استخوان فک رسیده‌اند (معمولاً بالای 18 سال) و ساختار فکشان ثابت شده است.
- کسانی که سیگار نمی کشند یا قصد دارند مصرف دخانیات را کاهش دهند و سپس اقدام به ایمپلنت کنند.
- افرادی که دندان قروچه شدید ندارند یا اگر دارند، ابتدا راهکار پیشنهادی دندانپزشک را انجام می دهند.
- کسانی که تمایلی به استفاده از دندان مصنوعی سنتی یا بریج ندارند و مایل‌اند راهکاری پایدارتر داشته باشند.
- آن دسته از افراد که به دنبال حفظ ظاهر طبیعی لبخند و جلوگیری از خالی ماندن فضای دندان در دهانشان هستند.
ایمپلنت دندان برای بیماران مبتلا به ام اس
ایمپلنت دندان در افرادی که دچار ام اس هستند، اهمیتی چشمگیر دارد. این روش جایگزینی همیشگی برای دندان های ازدست رفته به شمار می رود و بر خلاف دندان مصنوعی، هنگام غذا خوردن و صحبت کردن دردسر چندانی ایجاد نمی‌کند. خشکی دهان و اسپاسم عضلانی در میان مبتلایان به ام اس شایع است و همین موضوع، کنترل دندان مصنوعی را سخت می کند.
افزون بر آن، دندان مصنوعی گاهی خشکی دهان را شدیدتر می کند و سبب خستگی بیشتر بیمار می شود.ایمپلنت ها درون استخوان فک قرار می گیرند و حین حرکات عضلانی، لق نخواهند شد. در این صورت، قدرت جویدن بهتر می شود و امکان تحلیل استخوان فک هم کاهش می یابد.
البته هنگام انجام ایمپلنت برای بیماران ام اس، رعایت نکات ویژه ضروری است.بعضی داروهای مربوط به ام اس، دهان را خشک تر می کند. به همین دلیل نوشیدن آب به مقدار بیشتر یا استفاده از دهانشویه و بزاق مصنوعی پیشنهاد می شود. بهره گیری از مسواک برقی و نخ دندان کمانی هم در کاهش پوسیدگی دندان اثربخش است. مراجعه منظم نزد دندانپزشک و توجه به وضعیت لثه در برنامه مراقبتی بیماران اهمیت دارد.
کاشت ایمپلنت در بیماران قلبی عروقی
کسانی که دچار مشکلات قلبی هستند، پیش از کاشت ایمپلنت باید نکاتی را در نظر بگیرند تا شرایط قلبی شان دچار اختلال نشود. این فرایند نیازمند هماهنگی میان دندانپزشک و متخصص قلب است تا فشار و دیگر عوامل حیاتی تحت کنترل قرار بگیرد.
در گام اول، ارزیابی وضعیت قلبی فرد بسیار اهمیت دارد. در این مرحله، متخصص قلب ممکن است آزمایش‌هایی مانند الکتروکاردیوگرام (ECG) توصیه کند. در کنار آن، بررسی داروهای رقیق کننده خون هم مهم است، زیرا برش لثه هنگام کاشت ایمپلنت، احتمال خونریزی را بالا می برد. در مواردی ممکن است متخصص قلب، تغییر کوتاه مدتی در مصرف برخی داروها انجام دهد تا احتمال خونریزی شدید کمتر شود.
هنگام کاشت ایمپلنت، روش بی حسی موضعی اغلب انتخاب بهتری نسبت به بیهوشی کامل است. دلیل این امر، کاهش خطر بروز لخته یا مشکلات ناگهانی قلبی خواهد بود. همچنین بررسی فشار خون و ضربان قلب طی جراحی ضرورت دارد و هر گونه افزایش یا افت شدید باید تحت نظر باشد.
پس از جراحی نیز نباید مراقبت ها نادیده گرفته شوند. رسیدگی به بهداشت دهان، شستشوی منظم و دوری از غذاهای خیلی سفت، راهی برای جلوگیری از التهاب بیش از حد محل کاشت است. اگر احساس درد یا تورم زیادی وجود داشت، حتماً باید به دندانپزشک اطلاع داده شود. در صورت نیاز، متخصص قلب شاید داروهای آنتی بیوتیک ویژه‌ای تجویز کند تا خطر عفونت در دهان کمتر شود و اندوکاردیت ایجاد نگردد.
کاشت ایمپلنت در بیماران دیابتی
کاشت ایمپلنت در افرادی که دیابت دارند، نیازمند کنترل دقیق قند خون است. اگر قند خون فرد مرتب بالا و پایین شود، بافت های دهان و استخوان ها دیرتر ترمیم می شوند و زخم ها خوب بهبود پیدا نمی کنند. در نتیجه، امکان عفونت و شکست ایمپلنت افزایش می‌یابد. پس توصیه می‌شود ابتدا آزمایش‌های قند خون (مانند HBA1C) انجام شود و اگر عدد این شاخص کمتر از 8 باشد، شانس کاشت موفق بیشتر خواهد شد.
در مرحله آماده سازی، مشورت با متخصص غدد و توجه به رژیم غذایی اصولی اهمیت دارد. همچنین رعایت داروهای تجویز شده بسیار کمک کننده است. اگر فرد انسولین مصرف می کند، باید پرسید در روزهای منتهی به جراحی چه میزان انسولین لازم است. همینطور، بهتر است مدتی پیش از جراحی، مرتب قند خون پایش شود تا وضعیت بدن پایدار بماند.
به غیر از کنترل دقیق قند، انجام مراقبت های پایه دهان و دندان هم ضروری است. مثلاً استفاده از آنتی بیوتیک پیش از جراحی و پس از آن، شستشوی روزانه فضای دهان و مسواک زدن ملایم گوشه های لثه در اطراف ایمپلنت توصیه می شود. چون دیابت باعث کاهش مقاومت در برابر عفونت می شود، تمیز نگه داشتن محل کاشت بسیار مهم است.
طول دوره ترمیم در دیابتی ها کمی بیشتر است. برای نمونه، اگر در افراد سالم چهار ماه زمان برای جوش خوردن ایمپلنت لازم باشد، شاید در فرد دیابتی پنج ماه نیاز باشد. همچنین بهتر است در صورت کشیدن دندان، چند ماه صبر شود و سپس جراحی ایمپلنت انجام شود تا امکان عوارض کمتر شود.
سن مناسب برای ایمپلنت دندان
سن ایمپلنت دندان زمانی به اوج اهمیت می رسد که بخواهیم از بروز جابه‌جایی پایه در آینده جلوگیری کنیم. بیشتر متخصصان باور دارند پس از حدود 18 سالگی، استخوان های فک به اندازه کافی رشد کرده و شرایط بهتری برای کاشت ایمپلنت دیده می‌شود.
پیش از پایان بلوغ، رشد استخوان و دندان ها ادامه دارد و اگر زودتر از موعد کاشت انجام شود، ممکن است ایمپلنت در اثر تغییرات فک کوتاه یا دچار شکست شود. البته در بعضی وضعیت های خاص ممکن است دندانپزشک اجازه دهد در سنین پایین تر هم این کاشت صورت بگیرد، ولی در اکثر موارد صبر کردن تا اتمام رشد استخوان توصیه می‌شود.
بعضی افراد حتی در دهه های بالاتر زندگی هم برای این روش مناسب هستند و محدودیتی از این نظر وجود ندارد. بسیاری از سالمندان هم با وجود سن بالا، موفقیت خوبی از این درمان داشته اند. پژوهش های گوناگون نشان می دهند که در افراد مسن، درصد موفقیت ایمپلنت همچنان بالا است و اگر بیماری مهمی نداشته باشند، می توانند از این روش کمک بگیرند.
ایمپلنت دندان چیست؟
ایمپلنت دندان قطعه ای فلزی شبیه پیچ است که به جای ریشه دندان از دست رفته درون استخوان فک جای می گیرد. جنس آن معمولا از تیتانیوم است چون این فلز با استخوان انسان سازگاری خوبی دارد و واکنش آلرژیک ایجاد نمی‌کند. پیشینه جایگزینی دندان از هزاران سال پیش در تمدن های باستانی ثبت شده است.
ایمپلنت ها حالت های گوناگونی دارند. برخی درون استخوان و برخی زیر بافت لثه قرار می گیرند. نوعی هم وجود دارد که از میان استخوان و لثه می گذرد. تیتانیوم در چند رده گوناگون تولید می‌شود و هرچه رده بالاتر باشد، استحکام بیشتری در برابر فشارهای جویدن دارد.
مراقبت های بعد از ایمپلنت دندان
استراحت در ساعات آغازین
پس از اتمام عمل، بهتر است تا چند ساعت در خانه بمانید و ذهنتان را از هر فعالیت سنگین دور کنید. خم شدن شدید یا برداشتن وسیله سنگین، روند بهبود را دشوار می کند.
مدیریت خونریزی
تا سه روز ممکن است دهان شما کمی خونابه یا بزاق قرمز داشته باشد. یک تکه گاز استریل را نزدیک محل جراحی قرار دهید و به مدت یک ساعت فشار دهید. اگر خونریزی شدیدتر شد، یک چای کیسه ای مرطوب را به جای گاز، گاز بگیرید تا لخته سازی راحت تر اتفاق بیفتد.
مهار درد
درد معمولاً با مسکن های عادی آرام می شود. پیش از رفع کامل بی حسی یا هنگام احساس درد زیاد، از قرص مناسب (مانند استامینوفن) استفاده کنید. هرگز خودسرانه آنتی بیوتیک نخورید و پیش از مصرف هر دارویی با دندانپزشک خود مشورت داشته باشید.
کاهش تورم و کبودی
چند روز اول، ورم در ناحیه صورت کاملاً طبیعی است. می‌توان کیسه یخ را هر بار حدود یک ربع روی موضع گذاشت و چند دقیقه استراحت داد. خوابیدن کمی عمودی (مثلاً گذاشتن چند بالش زیر سر) هم به کاهش ورم کمک می‌کند.
رعایت بهداشت دهان
بهتر است تا یک هفته، ناحیه ایمپلنت را خیلی آرام مسواک بزنید تا به بافت نرم آسیب وارد نشود. شستشوی دهان با آب گرم و نمک پس از هر وعده خوراکی، ذرات باقی مانده را پاک می کند. دهان شویه کلرهگزیدین هم پس از گذشت چند روز توصیه می‌شود. در روزهای اول، از نخ دندان یا مسواک برقی در نزدیکی ایمپلنت پرهیز کنید.
خوراک روزهای اول
حدود سه تا چهار روز اول، خوراکی های نرم یا مایع مثل سوپ سبک، تخم مرغ آب پز، ماست، پوره سیب زمینی و اسموتی میل کنید. از غذاهای سفت، تند یا خیلی داغ دوری کنید تا بافت لثه تحت فشار نباشد.
دوری از سیگار و الکل
استعمال دخانیات و نوشیدنی های الکلی، خون رسانی را مختل می کند و احتمال عفونت یا شکست کاشت را بالا می برد. دست کم تا چند هفته از آنها پرهیز کنید.
اجتناب از ورزش سنگین
بالا رفتن تپش قلب و شدت جریان خون، احتمال خونریزی و درد را افزایش می دهد. اگر ورزشکار هستید، پس از مشورت با دندانپزشک، چند روز استراحت کنید و ورزش‌های سبک را مرحله به مرحله شروع نمایید.
مراجعه دوره‌ای به دندانپزشک
حدود دو هفته بعد از جراحی، بخیه ها بررسی می شوند. و در ماه های بعد، معاینات زمان بندی‌شده ادامه می یابد. این ویزیت‌ها سبب می شود هر نشانه‌ای از عفونت یا شل شدن ایمپلنت زود تشخیص داده شود.
بهترین دکتر برای ایمپلنت دندان در اصفهان
اگر می خواهید دندان از دست رفته را جایگزین کنید و لبخندی زیباتر داشته باشید، کاشت ایمپلنت در اصفهان یک راه حل خوب است. در اصفهان، پزشکان متعددی کار کاشت ایمپلنت را انجام می دهند. اما نام هایی که می توان در این میان یاد کرد، دکتر مهدی کچوئی و دکتر راضیه کامران هستند. این دو متخصص به شیوه های گوناگون کاشت، مسلط اند و تلاش می کنند زمان کار کوتاه تر و خونریزی کمتر شود.
مرکز دندانپزشکی آنان از ابزارهای پیشرفته بهره می گیرد و نکات ایمنی را در همه مراحل رعایت می کنند.مزیت اصلی ایمپلنت این است که دندان های اطراف درگیر نمی شوند و استخوان فک تحلیل نخواهد رفت. فراموش نکنید کاشت ایمپلنت هم مانند هر جراحی دیگری ممکن است عوارض مختصری از جمله درد خفیف یا تورم موقت ایجاد کند که اغلب با توصیه‌های پزشک برطرف می‌شود.
در نهایت، اگر به یک روش بادوام برای جایگزینی دندان فکر می‌کنید و سلامت دهان بیشترین اولویت شما است، مراجعه به دکتر مهدی کچوئی و دکتر راضیه کامران می‌تواند راهی خوب محسوب شود.
نتیجه گیری چه کسانی می توانند ایمپلنت کنند؟
ایمپلنت دندان روشی پایدار برای جایگزینی دندانهای از دست رفته است که در صورت داشتن سلامت عمومی کافی و استخوان مناسب، موفقیت بالایی دارد. با وجود مزایایش، شرایطی نظیر دیابت کنترل نشده، افراد سیگاری یا بیماری لثه شدید می‌توانند مانع کاشت شوند. انتخاب متخصص باتجربه و مراقبت های پس از جراحی، نقش مهمی در بهبود و کاهش عوارض دارد. در اصفهان، دکتر مهدی کچوئی و دکتر راضیه کامران خدمات شایسته‌ای ارائه می دهند.
